Είμαι ο Βασίλης και αυτή είναι η δική μου σχέση με την ψωρίαση. Η ψωρίαση εμφανίστηκε πολύ νωρίς, από τα 13 μου χρόνια, με σημάδια στους αγκώνες και πολλή φαγούρα. Επισκέφτηκα τον δερματολόγο και είχα άμεσα διάγνωση. Σε διάφορες περιόδους είχα εξάρσεις και υφέσεις, όλες τις αντιμετώπιζα με τοπικές κρέμες που μου έδινε ο δερματολόγος. Τα χρόνια περνούσαν και τα σημάδια άλλαζαν, αλλά επέμεναν και επέμενα κι εγώ να βάζω κρέμες. Στο μεταξύ άρχισα να προβληματίζομαι, να ψάχνω αν είμαι ο μόνος ή αν κάνω κάτι λάθος και επιμένει η ασθένειά μου. Τότε γνώρισα και άλλους σαν κι εμένα, συνειδητοποιώντας ότι έτσι είναι η φύση της πάθησής μου. Με τον καιρό γίναμε μια παρέα με κοινή ασθένεια που αντιμετώπιζε κοινά προβλήματα. Στην ανάγκη να υπερασπιστούμε τα δικά μας δικαιώματα και των συνασθενών μας, ενωμένοι δημιουργήσαμε το Επιδέρμια. Σήμερα είμαι 51 χρονών και τον τελευταίο χρόνο δεν έχω κανένα σημάδι ψωρίασης στο σώμα και ελπίζω να παραμείνω έτσι. Η ψωρίαση, 38 χρόνια μετά, φαίνεται να με ξέχασε και δεν έχω κανένα σημάδι. Την ψωρίαση μου όμως ξέρω ότι την έχω για πάντα, συμμετέχω ενεργά στον σύλλογο για να μην χάνω επαφή με την ασθένειά μου, γιατί είμαι καλά τώρα αλλά θα είμαι και προετοιμασμένος να την αντιμετωπίσω αν με ξαναθυμηθεί.

Βασίλης,51