Εκτός του δέρματος, η ψωρίαση μπορεί να συνδεθεί και με φλεγμονώδη αρθρίτιδα, γνωστή ως ψωριασική αρθρίτιδα, που προσβάλλει τις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης και άλλες αρθρώσεις. Αυτή εμφανίζεται χωρίς την παρουσία ειδικών αντισωμάτων στο αίμα (οροαρνητική σπονδυλοαρθροπάθεια). Ο ρευματοειδής παράγοντας (αντίσωμα που εμφανίζεται στη ρευματοειδή αρθρίτιδα) είναι επίσης αρνητικός.
Η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας έδειξε ότι η ψωριασική αρθρίτιδα προσβάλλει ποσοστό μεταξύ 1,3% και 34,7% των ασθενών με διάγνωση ψωρίασης. Δεν υπάρχουν δεδομένα για προδιάθεση λόγω φύλου. Σε έναν πληθυσμό των Ηνωμένων Πολιτειών, παρατηρήθηκε συχνότερη εμφάνιση ψωρίασης στους ασθενείς καυκάσιας καταγωγής έναντι των άλλων εθνοτικών ομάδων. Δύο μεγάλες διαδοχικές γερμανικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε δερματολογικά ιατρεία και αξιολόγησαν τον επιπολασμό της αρθρίτιδας βάσει ρευματολογικών εξετάσεων το 2005 και το 2007 βρήκαν ποσοστά 20,6% και 19,6% αντίστοιχα.
Τα κλινικά συμπτώματα διαφέρουν, ωστόσο συχνότερα θεωρούνται τα εξής: περιφερική αρθρίτιδα, σπονδυλίτιδα, ενθεσίτιδα (φλεγμονή των θέσεων όπου οι τένοντες εισέρχονται στα οστά), αρθρίτιδα στα δάκτυλα και δακτυλίτιδα (έντονο οίδημα στα δάκτυλα των χεριών ή των ποδιών). Η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο πόνο και αλλαγή της φυσικής εμφάνισης. Οι ασθενείς που πάσχουν από ψωριασική αρθρίτιδα έχουν μειωμένη φυσική κατάσταση σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς αυτήν. Συνήθως η ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζεται σε συνδυασμό με μακροχρόνιες δερματικές βλάβες, αν και σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί και μόνη της, χωρίς ψωρίαση.
Πολλά άτομα με ψωρίαση εμφανίζουν ψωριασική αρθρίτιδα και γι’ αυτό οι ασθενείς με ψωρίαση θα πρέπει να ελέγχονται για τυχόν παρουσία πρώιμων συμπτωμάτων στις αρθρώσεις. Εφόσον διαγνωσθούν με ψωριασική αρθρίτιδα θα πρέπει να ξεκινήσουν την κατάλληλη θεραπεία ώστε να προληφθεί η εξέλιξη της νόσου και η καταστροφή των αρθρώσεων. Καθώς η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου, αυτός ο έλεγχος πρέπει να επαναλαμβάνεται σε τακτά διαστήματα. Έχουν αναπτυχθεί αρκετά εργαλεία που βοηθούν την ανίχνευση των πρώιμων σημείων ψωριασικής αρθρίτιδας.
Πηγή: Παγκόσμια Έκθεση για την Ψωρίαση – Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Μετάφραση/ Έκδοση: Επιδέρμια, 2016)
Τα ακριβή αίτια εμφάνισης της ψωριασικής αρθρίτιδας δεν είναι γνωστά. Την εμφάνιση της νόσου επηρεάζει η εμπλοκή γενετικών, περιβαλλοντικών και ανοσιακών παραγόντων.
(Πηγή: https://www.tosomasoumilaei.gr)
Υπολογίζεται ότι παγκοσμίως περίπου το 1,7% του πληθυσμού πάσχει από ψωριασική αρθρίτιδα.
Εκδηλώνεται συνήθως σε άτομα ηλικίας 35-55 ετών αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και προσβάλλει εξίσου άνδρες και γυναίκες.
Η συχνότητα της νόσου είναι 50 φορές μεγαλύτερη σε συγγενείς πρώτου βαθμού ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα από ότι στο γενικό πληθυσμό.
(Πηγή: https://www.tosomasoumilaei.gr)
Ένας στους τρεις ασθενείς με ψωρίαση, εμφανίζει στη συνέχεια Ψωριασική Αρθρίτιδα.
Στο μεγαλύτερο μέρος των ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα ,σε ποσοστό που αγγίζει το 65%, προηγείται η εμφάνιση ψωρίασης, ενώ σε ποσοστό 15-20% προηγείται η εμφάνιση της ψωρίασικής αρθρίτιδας.
(Πηγή: Europso, https://www.tosomasoumilaei.gr )